kendini anlatmaya üşenmek

• laftan anlamayacağını düşündüğün insanlara uygulanan tarife
• bugün böyleyim. anlatacak bi şey yokmuş, hiç olmamışım gibi…
• insan kendini nasıl anlatır zaten. o kadar zor bir şey ki amk. kendini anlat denildiğinde hiçbir zaman anlatamadım.
• anlamıyorlar. o kadar indirgeyerek anlatmam gerekiyor ki, konuşurken resmen karşımdakinin yerine de ben düşünüyorum.
• ben neyse....
• sırf şundan dolayı artık eski usül ilişkiler bana daha mantıklı geliyor. eskiden ya görücü usulü vs şeklinde ya da diyelim okul askerlik bittikten sonra bir ya da ikinci flörtten sonra yüzükleri takıp yoluna bakıyormuş insanlar. bizim gibi 5-10 tane sevgili, birkaç uzun ilişki, tanımadığın insanlarla yatıp kalktıktan sonra, hele de yaş 30'u geçince kimseye kendini anlatası gelmiyor insanın. uzun zaman sonra yakınlarda bir flört yapalım dedik, kıza ne anlatıp ne anlatamadığımı bile hatırlayamadığımı farkettim. hikayeni kime anlattığın bile karışıyor.
  
  bu gidişle zaten belediye başkan adayı gibi bir broşür, kitapçık falan bastırıp yanımda taşıyacam. biraz ilgimi çekene iletecem. kullanım kılavuzu da olabilir.
  bll aoki kullanma kılavuzu. fena olmazdı. hiç yormasınlar. işine gelen mührü bassın.
• daha ziyade kendini açıklamaya çalışmaktan bıkmaktır.
• beni bosver ya sen anlat asil...
• zaten anlaşılmayacağımı bildiğimden uzun zamandır yaşadığım durum.
  
  zaten anlayacak olana bir şey anlatmak durumunda kalmıyorum, karşılıklı birbirimizi anlıyoruz konuşma akıp gidiyor.
  
  ne demişler “anlayana sivrisinek saz anlamayana sazı soksan az”